Ah şu insanlar, h harfimi yuttular. “Naif” deyip duruyorlar. Kelimenin tam anlamıyla “acemice yapılan” bir davranış; “saf, deneyimsiz” insanlara özgü. Bir kere naif Fransızcadan geliyor, benim kökenimse Arapça. Ayrı dillerin kelimeleriyiz vesselam.

Beni yaralıyor bu h’sizlik. “İnce, duygulu, hassas” tabiatıma iyi gelmiyor. Bin yıllık deneyim bir anda yok olur mu?

Ey konuşanlar! Beni incitmeyin, h’mi unutmayın. Biraz nahif olun…

Bu alıştırmayı yazı çizi atölyesinde uyguluyoruz. Başlangıcı ilginizi çeken bir öykünün devamını okumayın, kendiniz yazın. Yazarın üslubuna uymaya, öykünün bütünlüğünü sağlamaya dikkat edin. Yeni bir öykü yazmayacaksınız, yazarın yerine geçip onu tamamlayacaksınız.

Bitirdikten sonra bakın bakalım yazar ne yazmış. Seçtiği sözcükler neler, kurgunun ilerleyişi nasıl? Belki kendi kurgunuz daha fazla hoşunuza gider ya da tam tersi. Belki yazdıklarınızdan yola çıkarak yepyeni bir öyküye başlarsınız.

Sözcük alıştırmasını yazı çizi atölyesinde uyguluyoruz.  Bir sözcük seçiyoruz, oyun diyelim. Oyun deyince aklımıza gelen ilk kelimeleri sıralıyoruz. Bunları ve tabii oyunu da kullanmadan oyun hakkında bir öykü yazıyoruz. Bu kuralı açıkladığım an, atölyenin en heyecanlı anı! Katılımcılar önce isyan ediyorlar ama öykülerini keyifle yazıyorlar. Devamı