Seray Şahiner, en genç yazarlarımızdan biri, 27 yaşında. Üstelik ilk öykü kitabı, daha 23 yaşındayken yayımlanmış: Gelin Başı. Hanımların Dikkatine ikinci öykü kitabı. İlkin adıyla çekti dikkatimi. “Bir başlayayım, bakayım” derken bitiverdi.

Hanımların Dikkatine’yi bir kısa roman gibi okudum. Öykülerin birbirine komşuluğu, roman bölümlerinin komşuluğu gibi. Öykü kitabı olarak farklılığı da burada yatıyor. İster sırayla oku, roman say benim gibi; ister dilediğinden başla, ayrı ayrı oku.

Seray Ş., okura sonsuz seçenekler sunuyor.  Roman ya da öykü değil, sunduğu tek okuma seçeneği. Kendini kahramanlardan biriyle ya da hepsiyle özdeşleştirebilirsin, bir okuryaşar olarak. Belki de ayna yansımandır onlar senin, yüzleşirsin “kendilerin”le. Gülüp geçmek istersen “onu da sen bilirsin”. Sonsuz seçenekten istediklerini seçmek, okuma keyfine kalmış. Tabii seçecek, düşünecek vaktin olursa.

Erkekleri bilmem ne anlarlar, ne yaparlar, ama kadınlar için büyük bir fırsat bu kitap. Aklımdan neler geçmedi ki okurken:

“Keşke daha önce yazsaydın da o günleri görmeseydik.”

“Bunları hatırlamam iyi oldu, aman unutmayayım.”

“Demek buymuş o adlandıramadığım.”

“Sen eleştir elâlemi, kendini görme!”

“Haydaa!”

“Niye gözlerim doldu benim şimdi yaa?”

“Yüzleşe yüzleşe…”

Haydi hanımlar, kıpırdayın! Yaşına başına –iyi ki– bakmadan serdi önümüze bizi Seray. Seçin, beğenin, alın! Okuduktan sonra bana da yazın, neler neler dediniz, olur mu?