Ara 21

İlham | Semra Güney Eren

Yazan Editör Kategori atölyeden

Yine uyku tutmadı işte, ilaçlar falan kâr etmiyor artık. Mutfak, bitki çayları, uyku ilaçları ile dolu. Eskiden ılık bir duş, biraz şarap iyi gelirdi, o da yok. Yatağın içine girince ecinniler basıyor sanki her tarafımı. Veremediğim cevaplar, geçen gün kaçan çorap ki artık kaçmak üzere yapıldıklarına karar verdim… Yöneticinin bön suratı, aklına gelebilecek ne varsa insanın, yastığımın ucunda düşünülmek üzere sıraya giriyorlar.

Biraz balkona çıkmak farz oluyor öyle anlarda, nefes almak için. Sigara içmek, şehrin ışıklarına dalmak, kaç kişinin şu an seviştiğini düşünmek…

Yine böyle bir gece… Uyku yok… Kimseden umut yok, balkondayım. Bir kadın telefonla konuşuyor, birileri duyuyormuş, geceymiş umursamıyor, veriyor lafların gözüne.

“Yaa öyle mi, sen ne dedin? Allah belasını versin o sürtüğün, kendini ne sanıyor be, o cilveler ne öyle, sanırsın Jennifer Lopez haspam. O yırtmaçlar, o göz süzmeler, o makyaj ne öyle…

Biraz kendime çeki düzen versem ona meydan verir miyim be? Bendeki güzellik, boy pos onda olsa demek ki herkesin ağzına edecek, yer cücesi ne olacak…

Valla yarından tezi yok her şeyi dökerim ortaya fena olur sonra bak. Yine dua etsin benim efendiliğime…”

Laflar birbirini ne güzel tamamlıyor, hayran kalıyorum, sigara üfleyerek koyuyor virgülleri. Öyle bir rahatlama geliyor ki bana ilham alıyorum bu kadından. Valla ben de yarından tezi yok dökeceğim her şeyi ortaya.  O ne sanıyor be kendini. Sıçtı hayatımın içine, ne uyku kaldı ne tünek. Balkon pek iyi geldi be, sert sert esti kadının içindeki benle rüzgâr…

Not: yazı çizi atölyesi öykülerinden.

Yorumlar akışı .

Yorumlar



yazı çizi  
Facebook Twitter More...