Nazlı Eray’ın Ekmek Arası Rüya kitabındaki yazılarından birinde önerdiği, Truman Capote’nin Yaz Çılgınlığı romanını bitirdim az önce. Romanın sonunda, saklandığı yerden çıkıp elli yıl sonra –yazarının ölümünden on yıl sonra- yayımlanmasının ilginç öyküsü de var. Yazarın kendini tüketerek ölüme yolculuğu da anlatılıyor biraz. Romanda da izlerini bulduğum, hayallerin gerçeklerle uzlaşamaması, gerçeğe dönüşen hayalin sıradanlaşmaktan kurtulamayışı, kendi yaşamımda hissettiğim rutini anlatıyor bana.

(daha&helliip;)

Sevin Okyay’ı büyüklüğünden tanırım. Film eleştirilerini keyifle okurum. Pek çok çocuk kitabını dilimize kazandırdığı için de takdir ederim.

İlk Romanım adlı kitabında çocuk Sevin’le tanıştım: “Dün iki haneli ilk yaşıma girdim; yani 10. Çok güzel bir defterim var. Hatıra defteri gibi değil, biraz daha değişik, kilidi yok ama kalın. Üstü ekoseli. Daha önce hiç ekoseli defterim olmamıştı. Babam dışarıdan getirdi. Hediye”.

Sevin, annesi kadar büyük olmasa da, yaşı onun gibi iki haneli olduğu için büyüdüğüne karar veriyor. Bu “özel” deftere ilk romanını yazıyor. İlk üç yaşını hatırlamasa da anlatacak yedi yılı var. Az zaman değil. (daha&helliip;)