Yüzünüzün öte yakasına uzandığım o evde,

Sütü taşırmış anne kadar telaşlıydınız

Çok yanlış büyüdüm o evde, çok yalnız

Sırtı nemli odalarınızın pencere parmaklıklarından

Duvarda asılı duran biçimsiz tablolarınızdan

Porselen ayağı çatlak palyaçonun hüznüyle

Soruyorum şimdi size

Beni bana bırakmadınız da

Kime söylediniz adımı?

Yüzünüzün öte yakasına uzandığım o evde

Alnımı çokça o duvara yasladım

Terli ve kırışık alnımı, yalnız ve ürkek ellerinizle hiç sevmediniz.

Çok yanlış büyüdüm o evde, çok yalnız

Soruyorum şimdi size

Beni bana bırakmadınız da

Kime söylediniz adımı?

Kara bir leke gibi bıraktığınız evin

-patiska örtülerinde-

Beni şimdi size bağıracaklar.

Gaye’nin notu: yazı çizi atölyesi ürünlerinden.