ErtG4tRlazazMr987V1830i

Popular Posts

Öykü Kahramanları Ülkesi’nde

Öykü Kahramanları Ülkesi’nde

İkinci kitabım “Öykü Kahramanları Ülkesi’nde” yayımlandı. Epeydir bekliyordum, elime alınca heyecanla doldum. Yeğenimle birlikte neşeyle okuduk. En önemlisi onun sevmesi! Gergedan Yayınlarının şahane ekibi sağ olsun. Editörüm Şehnaz Helvacılar, yayınevi kurucusu Şehnur Helvacılar, tasarım desteği veren Mediacholic var olun. Çizerim Özlem Arslanoğlu Sağol, hayalimin ötesine geçti rengârenk resimleriyle. Sağ olsun. Beni güçlendiren, hayal gücümün sınırlarını … Devamı

Popular Posts

Kim Bu Konuşan?

Kim Bu Konuşan?

Heyecan dolu bir sürecin sonunda kitabımı elime aldım. 3 yaşındaki yeğenim, kardeşim ve annem, birlikte okuyup sevdiler. Çok mutlu oldum, yeğenimin tanımıyla “sevgi doldum”…  Umarım her yaştan çocuğa ulaşır ve neşeyle okunur. Kitap satış sitelerinde ve kitabevlerinde yerini aldı. Bana ilham ve cesaret veren başta çocuklar, ailem, arkadaşlarım, öğrencilerim ve elbette okuduğum kitaplar sağ olsunlar. Her … Devamı

Popular Posts

Tüy kalem

Tüy kalem

Logomda ve kartımda severek kullandığım tüy kalemin tarihçesini az çok biliyordum, ama biraz daha araştırayım dedim. Karşıma bir blog çıktı. Uzun uzun ve keyifle yazmış Merih Sakarya tüy kalemi. En uzun süre (bin yıl) kullanılan bu yazı aracını daha çok sevmemi sağladı. Tüyün yumuşaklığı, edebiyatı anlatışı, uçmaya özlemimi anımsatışı sarmıştı beni. Yazının zihnimdeki resmiydi hep. … Devamı

Mar 21

Su berraktı. Krisos eğilip görüntüsüne baktı. “Göster!” diye haykırdı, su bulanıklaşmaya başladı. Kaderini sudaki görüntüde izliyordu şimdi. Su karanlıktı, dalgalıydı. Burada boğularak ölecekti.

***

Asimi’nin babası tanrı, annesi ise suların koruyucularındandı.

Devamı
Mar 19

Çocuklar “Öykü Kahramanları Ülkesi’nde” kitabımın kapağını tasarladılar.

Birbirinden renkli bu harika çizimler ortaya çıktı.

Üstelik çocuklardan biri ikimizi çizdiği sıcacık bir resim de hediye etti.

Var olun çocuklar!

Mar 08

Mekansız çöplük kokardı. Paçavralar içindeydi. Onun yanından geçenler burunlarını tutardı. Nefesi ve sesi mekansızdı. Camlara hohlamadı. Aynalara bakmadı. Kurumuş bedeni caddede kaldırım taşıydı.

Bir gün onu birisi buldu. İyice baktı ona, temizledi. Tozlarını fırçaladı. Parlattı. Mekansız sevinir gibi oldu. Kalbi sıkıştı. Bir kalbi olduğunu unutmuştu.

Devamı
yazı çizi