Kumsalda uzanmış, kitap okuyorlar. Hep kısa gelen bir tatilin sonu. Nazım’ın kafasındaki kalabalık azalacağına artmış. Yanıbaşında uzanan Serkan’a bakıyor gözlüklerinin altından. Onun kaygısızlığına, bunca yıl sonra umursamazlığına ifrit oluyor. Oysa tatile kafasında fazlalık yapan nesneleri ayıklamak, sabrını genişletmek için gelmişti.

Bay Co, odasının penceresinden Hoopsty tepesini izledi. Çocuklar rengârenk uçurtmalarını uçuruyorlardı. Aynada yüzüne baktı. Azıcık gülümsemeye çalıştı. Fakat beceremedi.

Hazırlanıp işyerine gitti. Mürekkep lekeli beyaz önlüğünü bağladı. Ağzında sabahtan kalma ekşi bir tat vardı. Bu hali yüzüne de yansımıştı. Tam işe başlayacaktı ki, Bay Fo patronun onu odasına çağırdığını söyledi. Elindeki mühürleri bıraktı.

Saman sarısı uzun saçları odanın sisli ışığında parladı. Siyah, ince kaşları saydam tenini bütünlüyordu. İnce dudaklarının arasından sigarasının dumanını hırsla içine çekiyor, sonra usulca bırakıyordu odanın penceresinden. Adamın duygularını okumaya çalışıyor ama bir türlü emin olamıyordu. Ona yaklaşmak istedikçe öteki uzaklaşıyordu.