Yeşildi, maviydi, sarıydı, karaydı gökten yağanlar. Bir tek o bildik renk yoktu ıslak saçlarına konanlar arasında.

Bu bir rüyaydı.

Farkındaydı.

Rüya olduğunun farkında olmak ne acayipti.

Bir sürü çiçek vardı. Renkleri yoktu.

Uzun bir adam vardı yanı başında, kafası olmayan, ama gülen, nasıl güldüğünü bilmediği.

Gülerken ellerini tutuyordu olmayan elleriyle.

“Şimdi” dedi, “Tam sırası”.

Uçtu kafasız adamla, göğün en yükseğine.

“En sevdiğim mevsim bu işte.”

Üşümeyi severdi, sonra durdu, şaşırdı, üşümüyordu.

Diğer mevsimleri merak etti.

Burada yaz, güneş olmadan gelecekti besbelli.

Ya da güneş mavi doğacaktı belki.

İlkbaharda çiçekler renklenir miydi acaba?

Ya da sonbaharda yağmur yağar mıydı?

Belki mevsimlerin sırası da değişikti burada.

Ya da başka mevsim yoktu kim bilir.

“Hepsini yaşayacak kadar vaktim olacak mı?” diye düşündü.

Mor bir kuş geçti yanından.

Şapkası vardı.

“Şaşırmayı bırakmalıyım” dedi olmayan kanatlarıyla uçuşunu seyrederken.

“Baba burada mısın” diye bağırdı birden.

Babası öldüğünden beri annesi, gökyüzüne bakardı ona dua ederken.

“Buradaysan çok şanslısın” demeye kalmadan sert bir rüzgâr esti.

Bir kat daha yukarı savruldu, göğün en tepesinde olduğunu zannederken.

Biraz korkmuştu, “Artık uyanmalıyım” diye düşündü.

Sonra bir sıcaklık hissetti yüzünde.

Karşısındaki adama bakakaldı.

Kafası olmayan adamın elinde boş bir bardak vardı, her renginden topluyordu bir bir.

Yeşil, mavi, sarı, kara, sırayla bir daha; yeşil, mavi, sarı, kara.

“İç bunu” dedi.

Bardağa uzandı.

Artık korkmuyordu.

Bir dikişte yuttu hepsini, gömleğine düşen üç beş parça hariç.

Ağzı üşüdü nihayet.

O an renkler kaybolmaya başladı.

İşte bildik şekilde yağıyordu artık.

Çiçekler renklendi sonra.

Kafasız adam gitti yanından, dönüp gülümserken gördü tanıdık gözlerini.

Mor kuş kanatlarını çırparak kayboldu gökyüzünde.

Yüzündeki sıcaklık gitgide artmaya başladı.

“Uyan” derken annesi, gözlerini açmak istemedi.

Çok mutluydu.

Bu kadar mutluluk dünyaya fazla gelirdi.

“Ne oldu” diye sordu annesi.

“Babamı gördüm rüyamda” dedi gözlerini açarken.

“Terlemişsin.”

“Onlar ter değil” dedi gülümserken.

Gaye’nin notu: yazı çizi atölyesi ürünlerinden.