Boş bir defter elimde kalan. Hiç kurulmamış cümleler, zihnimin atölyesinden üzerine aksın diye bekliyor. Zaman her şeyin ilacı olamayacak kadar yaşlı ve yorgun. Bütün iyi fikirler kapatmış dükkânı. Aydınlık çıkışlara da sırtım dönük. Ne zaman uydumsa ben bu karamsarlığa? Beynim uyumak için pijamalarını bile giymiyor. Yıkanmıyor, yemiyor. Tadı yok bir de yapsa ne? Devamı