Labirent… Çok seçenekli bir çıkmaz ya da bir sürü çıkış yolu. Film bu yollarla, çıkmazlarla örülü.

Yönetmen ve senarist Tolga Örnek, sade ve net kurgusuyla büyüledi beni. Mesaj kaygısı yok, uzun açıklamalar, abartılı laflar yok. Amerikan aksiyonlarında beni yoran hiçbir şey bu filmde yok. Bir an bile sıkılmadım, bir klişeye bile rastlamadım.

Film kurmaca ama gerçeğe çok yakın. Benzerlerini yaşadığımız, aynısını yaşayabileceğimiz olayları anlatıyor. “Kim haklı, kim haksız?” sorularının anlamsızlığını ortaya koyuyor.

Filmi anlatmayacağım, herkesin izleyip kendi sözcükleriyle anlayacağı ve anlatacağı bir film çünkü. Devamı

Son yıllarım hep sinemaya gitme özlemiyle geçti, özellikle de gündüz  matinelerine. Çalışmaya o kadar adamıştım ki kendimi, nadiren akşamları gidebiliyordum.

Bu yılın ortasında bağımsız çalışmaya başlayınca, gündüz sinemaya gitmek hayal olmaktan çıktı. Kendimle baş başa film izlemek, filmin içinde kaybolmak, günün kalanını da filmle geçirmek harika! Devamı

Pek sevdiğim bir arkadaşımla, Ayfer’le çocukluğumuzu, ilk gençlik yıllarımızı konuştuk bugün. Vardığımız yer aynıydı: Annelerimiz üzerindeki Nuri Alço etkisi!

Şimdi çok gülüyoruz ama o zaman sıkılıyorduk bu uyarılardan: “Aman yavrum, oralarda kola falan içme, içine ilaç milaç koyarlar.” Ah Nuri Alço! Neredeyse tüm filmlerinde ısrarla koydun ya o ilacı kızların gazozuna, “kötü yola düşürdün” ya gencecik kızları, annelerimizin kâbusu oldun. Tabii bizim de. Devamı