O koca şey balıkçının oltasına yakalandığında tekne sarsıldı. Makarayı var gücüyle dolarken ayaklarıyla teknesinin kenarlarından destek alıyordu. Yıllardır ona hizmet eden sadık arkadaşının tahtalarından çatırdama sesleri geldiğinde makara artık sona dayandı. Kanca yukarıya doğru yükselirken, ucuna yakalanan inatçıyı göremedi ama gök sanki ona “iyi iş” dercesine gürledi. Dudaklarının kenarları yukarı doğrulu kıvrılıp avının ayaklarına düşmesini bekliyordu ki, gözlerini memnuniyetle açıp kapadığı salisede gülümsemesi yerini dehşete bıraktı. Teknenin ucuna konan yaratığın göğsünde, kancanın saplandığı yerden kanlar akıyordu. Ve onun gelişiyle kapanan havada yüzü Azrail’i çağırırcasına griydi. Devamı