Kollarında sıkı sıkı tuttuğu yavru korkudan titrerken yavaşça kulaklarının arkasını okşadı. Aynı anda kalabalık anahtarlığından evinin kapısını açanı bulmayı başardı. “Geldik işte.” Şefkat dolu sesi küçük kedinin kulaklarında yankılanırken bacağıyla ittirerek kapıyı kapattı. Sapsarıydı ve enine beyaz çizgiliydi, ancak o kadar minikti ki diğer yavruların arasında ezilip annesinin sütüne hasret kaldığı kesindi. Çantasını kenara koyup sarı botlarını çıkarmakla uğraşırken çoktan bir sürü meraklı göz halının kenarından, koridorun başından ve komodinin altındaki boşluktan getirdiği yabancıyı izlemeye başlamıştı. Devamı

Efendi’nin özenle yaptırdığı güzel odada, yemek yediği tek bir öğün vardı. Taşların aralarındaki biçimsiz boşluktan içeri sızan uykulu güneş, her yeri daha parlak ve canlı gösterdiği zaman. Ondan öncekilerin umursamadığı bir fazlalıktı aslında burası. Eski Efendiler için haz ve huzur, kayanın altında ezilmişti. Onlar, güzelliğe kör gözlerle bakmış bilgelerdi.

Şimdi ise bir düzine yaşı ermemiş çocuk, yeni Efendi ve kendini bildi bileli burada olan Genç, birlikte yaşıyordu.  Uçurumun kenarında, kargaşadan uzak, kayadan bir evde. Her yeni Efendi hakkında yayılan dedikodular olurdu. Devamı