“Ayna benim en iyi arkadaşım,

çünkü ağladığımda asla gülmez.”

Charlie Chaplin

Eve kadar kendini zor tutmuştu. Anahtarı kilitte döndürdüğü an sicim gibi göz yaşları yanaklarından süzülmeye başladı. İçeri girdi, topuğuyla kapıyı arkasından kapattı. Soğuk çeliğe sırtını yaslamasa düşecekti. Bacaklarının gövdesini taşıyacak gücü kalmamıştı. Boğazından yukarı çıkmaya çalışan hıçkırıkları artık engelleyemiyordu. Askısı, göğüs kafesinin içine geçmişçesine çöken omuzlarından kayan çanta, zemine çarptı; içindekileri kusar gibi yere boşalttı.

Devamı