Yollarda olmak ya da “havalarda”… Birlikte yolculuk ettiğin birileri olsa da kendinle baş başa kaldığın anlar mutlaka vardır. Düşüncelere dalınan “an”lar…

Enginlere bakarken bir kalem kâğıt alsan eline ya da klavye, telefon. Ağzına geleni döksen kâğıda veya ekrana. Evet, “ağzına geleni”. Hiç tasasız, kim okuyacak diye düşünmeden, sadece kendine yazsan, içindeki sesin gizli sözlerini. Bırak aksın gitsin, kendinle muhabbet et. Bırak “dünyayı”, sadece sen varsın. Devamı

Aslı ile bir yıl kadar önce tanıştık. Danışanım oldu, yazıp çizdi, birlikte ilerledik. Birkaç ay önce de yoga hocam oldu, hayatıma yeni bir yol sundu, keyifle devam ediyoruz.

Biriktirdiklerini bir blogda paylaşmasını hep istiyordum, düşünüyordu. Böylece Yaşamla Yoga, 21 Mart’ta doğdu. Her salı ve perşembe bloğu güncelleme heyecanı alıyor beni. Aslı’nın yazılarını merakla bekliyorum. Düzenlerken yogayla ilgili yeni bir şey daha öğreniyorum. Mutlulukla yaptığım bir blog oldu. Sağ olsun, var olsun…

Her yolculukta, otobüsün camından akıp giderken görüntüler, şairleri hayal ederim. Hep yoldayken yazdıklarını düşünürüm. O kadar tahta masa, sandalye fotoğrafı varken zihnimde… Yine de bana inanıyorum.

Yalnız yolculuk etmeyi pek sevmez bazı insanlar. Oysa tam bana göredir, özgür hissederim kendimi. İstediğimi düşünür, yazar çizerim. Etrafa bakar, okudukça okurum. Yanımda alabildiğim kadar şiir kitabı, kafamda alabildiğince mısra… Tam yeridir yollar, vururum kendimi şiire!

Yaşamanın ne garip bir hal olduğunu düşünürüm. Nâzım gelir aklıma, Genco Erkal’ın sesiyle konuşur benimle. Devamı