Yıllardan beri aynı köşede, aynı pencere kenarındaydım. İçimdeki sıkıntıyı bir türlü tarif edemiyordum. Evin güleç yüzlü teyzesi Ayşe hanım, yıllardır benimle çok güzel ilgileniyor, yalnızlığını benimle gideriyordu. Her gün sevgi sözleri mırıldanıyor, yapraklarımı narince okşuyor,sulamayı ise hiç ihmal etmiyordu. Ankara’daki oğluna yaptığı nadir seyahatlerinde beni karşı komşusu Fatma teyzeye bırakır, ona sıkı tembihlerde bulunurdu. Devamı

Yemek üstüne ne düşünürsünüz bilmem, ama kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalı, demiş Cemal Süreya.

Huzurun bekçileriydi kapıdakiler. Getirdikleri haberin elçisiydim ben de. Güneş yeryüzünü anlatırken gelenlere gülümsüyordum. Kapıyı araladım; beklediklerim, davetin en güzel vakti ile dayanmışlardı kapıma.

En telaşlı günümdeydim. Son kontrolleri yaptım. Masada bir kuş sütü eksikti. O bile olmalıydı aslında. Devamı