Kedilerin Felsefesi Filozofların Kedileri; su gibi akan, hop diye okunan, insana umut ve huzur veren sıcacık bir kitap.

Felsefe deyince gözü korkanlardansanız rahatlayın. Yaşamın kedi yanı var bu kitapta. Kedileri seviyorsanız kitabı da seveceksiniz. Benim gibi kedisiz ve onları anca uzaktan sevenlerdenseniz yine de seveceksiniz. Kitaptaki çizimler de çok güzel.

Federica Sgarbi, kedi barınağındaki tanıyıp isim koyduğu kedileri anlatıyor: Bücür, Sürmeli, Cingöz, Çapkın, Berduş, Ying Yang, Zıpır, Derviş…  Onların yaşama bakışını, türlü hallerini yansıtıyor. Her birine bir bölüm ayırmış, her kedinin başka özellikleri olduğunu görüyoruz. (daha&helliip;)

Hayır hayır, kitabın yazarı erkek değil. Kitabı görmüş, yaşlı bir erkeğin şişkin egosuyla yazdığı seks günlükleri olduğunu düşünmüştüm. egoist okur‘da yazarla röportajı okuyunca önyargılarımdan arındım. Koşup kitabı aldım.

Kitap, 65 yaşına gelmiş bir kadının “yaşlı” sayıldığı için hayattan emekli olmayı kabul etmemesini anlatıyor. Kahramanımız Anny, yaşlıların yaşam tarzı hakkında köşe yazıları yazıyor. Onlara yöneltilen ayrımcılığa karşı çıkıyor. Derken gazete daha popüler yazılar yazması için bastırıyor. Anny, ne yapacağını düşünürken kızının zoruyla girdiği bir buluşma sitesinde birini görüyor ve buluşup tanışıyor. İşte Bay X macerası ve ortalığı yıkan köşe yazıları böyle başlıyor. (daha&helliip;)

Yemeğin altını kapattım. Üstümü de değiştirdim mi hazırdım.

Canan teyzemi en son gördüğümde incecik beline uzanan dümdüz saçları, mavi çiçekli elbisesi ile neşe kaynağıydı evin. Evin dediysem lafın gelişi, evlerimizin. O zamanlar anneannem ve teyzem üst katımızda otururlardı. Annem babamla evlenince annesini yalnız bırakmak istememiş, dedemden yadigar iki katlı taş evin alt katına yerleşmişler. (daha&helliip;)