Herkesin olanca hızıyla koşturduğu o gün, 195 santimliğin pantolon cebinden aniden düşüverdim yere. Plastik kılıfıma iliştirdiği minik notla birlikte. Kaldırımın kıyısına çarpıp olanca hızımla sekerek, karşıdaki paslı çöp tenekesinin yanına ilişiverdim. Telaşlı ve yorgundu o da herkes gibi, fark edemedi.

Yağmur kirli sokakları çamur deryasına çevirmişti. Böyleydi bu sokaklar. Paslı, puslu ve soğuk.

(daha&helliip;)

Kumsalda uzanmış, kitap okuyorlar. Hep kısa gelen bir tatilin sonu. Nazım’ın kafasındaki kalabalık azalacağına artmış. Yanıbaşında uzanan Serkan’a bakıyor gözlüklerinin altından. Onun kaygısızlığına, bunca yıl sonra umursamazlığına ifrit oluyor. Oysa tatile kafasında fazlalık yapan nesneleri ayıklamak, sabrını genişletmek için gelmişti.

(daha&helliip;)

Bay Co, odasının penceresinden Hoopsty tepesini izledi. Çocuklar rengârenk uçurtmalarını uçuruyorlardı. Aynada yüzüne baktı. Azıcık gülümsemeye çalıştı. Fakat beceremedi.

Hazırlanıp işyerine gitti. Mürekkep lekeli beyaz önlüğünü bağladı. Ağzında sabahtan kalma ekşi bir tat vardı. Bu hali yüzüne de yansımıştı. Tam işe başlayacaktı ki, Bay Fo patronun onu odasına çağırdığını söyledi. Elindeki mühürleri bıraktı.

(daha&helliip;)