Hep söylüyorum, büyüdüm demeyin, çocuk kitaplarını ihmal etmeyin. Çocuk olduğunuzu unutmayın. Fazla da büyümeyin, aman!

Hayal gücünüzü canlı tutarsınız, neşelenirsiniz. Hele canınız sıkkınsa en güzel terapidir, bir çocuk kitabına gömülmek.

Bunları bana Dolapçılar hatırlattı. O kadar güzel yazmışlar ki! “Yetişkinler Neden Çocuk Kitabı Okumalı?” adlı yazılarını mutlaka okuyun, benden daha ikna edici oldukları kesin.

Kitapsız, neşesiz kalmayın.