Behiç Ak’ı yaza yaza bitiremem. O da yazmadan, çizmeden duramıyor, sağ olsun. “Tombiş Kitaplar” dizisiyle filozofça güldürüyor bizi.

Benim Bir Karışım çıktı önce. Memo’nun karışının ölçüsünü anlamaya çalıştık. Çok mu küçüktü? Kime göre? Sorular sorduk Memo’yla birlikte, cevaplar aldık. Çok da komikti. Çok da anlamlı…

Bizim Tombiş Taştan Hiç Anlamıyor geldi ardından. Benim Bir Karışım’da da gördüğümüz Tombiş, kafasına göre takılıyor yine. Memo’nun “büyük” soruları hiç umurunda mı acaba? Neymiş? Bir çakıltaşı bulmuş. Balıklara, kuşlara, gördüğü herkese sormuş. Bakmış, dinlemiş, anlamaya çalışmış. Öyleymiş de böyleymiş. Devamı

Sevgi Saygı’nın yazdığı, Günışığı Kitaplığı’nın yayımladığı “Memo’nun Macerası” dizisinin üçüncü kitabı Gizemli Günler‘i Edebiyat Haber’de yazdım.

Bu bahar kahramanım Lucie. Yürekten direnmenin sembolü oldu benim için. Çocuk naifliğimi, hayatın önemini ve önemsizliğini hatırlattı bana. Ölümü kabullenmeyi de…

Lucie, hayat grevinde! “Hayat grevi” duyduğum en güzel direniş. Baharın; direnişi, varoluşu, yeniden doğuşu getirmesi gibi, Lucie’nin hayat grevi de coşkuyla yaşama isteği uyandırıyor. Ne olursa olsun nefes almanın hakkını vererek yaşamak…

Kitabı her elime alışım, başka duyguları harekete geçiriyor. Şu büyüklerin beni yoran hallerini Lucie de çekiyor. Bu baba milleti, neden bu kadar duyguları anlama özürlü acaba? Devamı