Dedem ve Ben, tıpkı Dedem Bir Kiraz Ağacı gibi ilgimi çekti. Dedesiz büyüdüm diye bu ilgi, doğrusu hak etti! Edebiyat Haber’de yazdım.
Günışığı Kitaplığı’nın yayımladığı Satılan Gülüş‘ü, Edebiyat Haber’de yazdım.
Neşesiz bir hayat… Mümkün mü? Gülmek özgürlüktür! Buyurun okuyun.
Kitap okurken en önemsediğim nokta, kahramanların duygularını bana hissettirmesi. Çoğunlukla bildiğim duyguları hissedip hatırlarım. Bazense yepyeni duyguları…
Katilin Gözyaşları, bilmediğim duyguları yaşattı bana, adları yok, olmasın… Onun adı var yalnız aklımda, Paolo. Katile insan olduğunu hissettiren zayıf çocuk. Berrak zihniyle yanına aldı beni, her şeyi anlattı, belki ilk kez bu kadar anladım birini…
Şili’nin güneyinde, dünyanın sonunda, Paolo sadelikle, yumuşaklıkla, doğallıkla anlattı. O kadar olduğu gibiydi ki… Devamı