Öykü yayımlayan e-dergilerden dikkatimi çekenleri sıraladım. Öykülerinize yer bulmak için yararlanabilirsiniz. Bolca öykü okumak isteyenlere de öneririm.
Umarsız ve umursamaz çok karıştırılan sözcükler arasında. Çoğunlukla umursamaz yerine umarsız kullanıldığını görüyorum. Üstelik bu hataya kitaplarda da rastlıyorum.
Umarsız, sözlükte “çaresiz, çıkar yolu olmayan” anlamına gelen bir sıfat olarak tanımlanıyor (zarf olarak kullanıldığında “çaresiz bir biçimde, çıkar yolu olmaksızın” demek). Umursamaz ise “umursamayan, aldırış etmeyen” anlamına geliyor.
Aralarındaki anlam farkı açık. Bu sözcükleri doğru söylemeyi ve yazmayı umursayalım mı?
Bu ara iyice gözüme batmaya başladı bu öznecilik*. Kastettiğim, hemen her cümlenin başında ya da sonunda özne kullanmak. Özellikle çocuk kitaplarında rastlıyorum. Kahramanın adını defalarca görmekten olay örgüsüne odaklanmakta zorlanıyorum.
Belki yazarların ve okurların çoğu farkında bile değildir. Meslek hastalığındandır bu duyarlılığım.
Acaba Türkçe ve edebiyat derslerinden kalan bir alışkanlık mı? Devamı