Karın güzel beyazlığına bakıp neşeyle dolarken tutulup kaldım. Kar önce gözümü boyadı, sonra durdurdu beni adeta. Tıpkı ay tutulmasındaki gibi perdeledi ışığı.

Beyazı gri görmeye başladım. Siyahtan beyaza geçerken gride donup kaldım. Demek böyle yavaşlatıyor, durduruyor hayat beni.

Baktım yazamıyorum, düşünemiyorum, birkaç kelimeyle kırmak istedim buzu. Bu kadar söz yeter. Yavaşça çözülecek buz, biliyorum.