Cumhuriyet Kitap’ta en sevdiğim sayfa Feklavye. Semih Poroy, yazmayı, yazarlığı, kitabı çizerek anlatıyor. Bu kez, yazar olmak isteyen birinin bir “üstada” danışma anını çizmiş. Üstat, her gün en az iki sayfa yazması gerektiğini söyleyince rahatlıyor yazar adayı: “En az iki bin kitap okumam gerektiğini söyleyeceksiniz sanıyordum.” Üstadın cevabı: “Daha okumadın mı!?”

Semih Poroy’un karikatürleri sayfalarca yazıya bedel. Yazmak isteyen herkese önce okumak gerektiğini anlatmaya çalışıyorum. Zihinde biriken sözcükler, sözcüklerin sürekli yer değiştiren kaosu olmadan nasıl süzülecek kendi sözcüklerin?

Yazmak, tembel işi değil. Gabriel Garcia Marquez, “Disiplinli olmadıkça okumaya değer bir kitap yazabileceğinize inanmıyorum” diyor. Virginia Woolf ekliyor: “Kendinize ait ayrı bir oda ve boş zaman yaratın.”

Okuduğumuz her sözcük zihnimizdeki dağarcığa yerleşiyor ve bilmeden onu çağırdığımızda kalemin ucuna geliyor. Dilbilimciler, doğal dil öğrenme sürecini böyle anlatıyor. Ne kadar farklı sözcük birikirse o kadar zengin olur dilin.