Genç kadın asansörden inince şaşırmış, geri dönüp tekrar dördüncü katın düğmesine basmıştı ama asansör hareket etmedi. Çıktı, üst üste yığılmış kolilerden kapı numarasını görmeye çalıştı. On altı, bu onun kapısıydı. Şaşkınlıkla kolilere baktı, herhalde yanlışlık olmalı diye düşündü ve kolileri kenara çekerek kapısını açmayı başardı. Çantasını ve market poşetlerini bıraktıktan sonra dışarı tekrar çıktı ama bunların niçin burada olduğuna dair hiçbir işaret yoktu. Tek tek içeri sürükledi ağır kolileri ve biraz nefeslendikten sonra mutfaktan getirdiği meyve bıçağıyla birinin üstündeki bandı yırtarak açtı.

Devamı

İbrahim önündeki yemek listesine bakıp ağlıyordu. Gözyaşları minik toplar halinde yanağından süzüldü ve en sevdiği yemeğin ismine düştü. Kalın parlak kartonun üzerinde uzun süre kaldı o damla.

Biliyordu, erkekler ulu orta ağlamamalıydı ama gözyaşlarına engel olamamıştı.

Devamı

— Ayseel, kız nerdesin gözü kör olası.

— Burdayım hanımım, camları siliyordum.

— Kaç saat oldu ortalıkta yoksun, ne bitmez cam silmeymiş bu!

— Ama hanımım, biliyorsunuz ev eski, çerçeveler ahşap, boydan boya cam…

— Sus, bir de karşılık verme, ilaç saatim geldi. Devamı