Karanlık mı ışığa ışık mı karanlığa dönüşür?
Aslında çok uzaklarda aramamak lazım, karanlığı ışığa ışığı da karanlığa dönüştüren biz değil miyiz? Aynı objeyi iki farklı nesne olarak gösteren deneyler misali, neye odaklanırsan onu görürsün ya!
Uzun süredir toplumun karanlığa odaklanışı beni de hayli etkiledi. Giysilerime kadar yansıdı. Sonsuz bir yas ile gömütün etrafında naçar dövünüyormuşum hissine kapılıyorum. Devamı

Huzursuzdum. Üst kata çıktım. Herkes yerini almıştı bile. Vapur kalkmak üzereydi. Biraz ileride kadının yanı boştu. Otururken derin bir of çektim. Burnumdan soluyordum. Omuzlarımız birbirimize temas ediyordu. Birden başını bana doğru eğerek konuşmaya başladı.

“Kimileri için huzur verir karanlık. Kimileri için korku. Bazı yerlerde yaşam sürekli devam eder. İnsanlar, karanlığa inat gün doğana kadar uyumazlar. Bir kafes gibidir dünya, tüm insanları içine hapseden. Herkes özgür olduğunu sanır, ama çoktan teslim olmuştur doğanın acımasız kuralına. Devamı

güneşsiz, puslu günler. yine de içimde patlayan güneşler… neyin sevinci olduğunu bilmeye ihtiyacı olmayan kıpırtılar.

gözlerimde çakan şimşekler, yağmursuz, duru… ışık ışık gözlerim, kime ışıldadığını sorgulamayan…

tanımsızlığın özgürlüğünde yaşayan anlar, insanlar, rüzgârlar, kokular, sıcaklık, serinlik, pus-suz…