Epeydir Atlas dergisi okumamıştım. Kendimi neden bu keyiften mahrum bırakmışım? Rutine gömülünce unutuyoruz bazı güzellikleri.

Kahvaltı ederken rastlaştık, kasım sayısını keyifle okudum, koşup Aralık sayısını aldım. Solda gördüğünüz şahane 2014 ajandası da yeni yıl hediyesi oldu. Yanına FotoAtlas‘ı da kattım. Fotoğraf çekmekten anladığımdan değil, bakmayı seviyorum, fotoğrafçıların nasıl gördüklerini merak ediyorum.

Meğer Atlas Çocuk da çıkmaya başlamış birkaç hafta önce. Sırada o var. Meraklısına dergi ve kitap çok Atlas‘ta, keşfetmek isteyin yeter…

Beni hayatta tutanların belki de en önemlisi keşfetme heyecanı. “Ar-Ge mühendisi olsan iyi olurmuş” demişti Nurhayatçığım. Önceleri makineler, araçlar, uzay, evren, her türlü bilinmeyendi beni heyecanlandıran. Büyüdükçe yeni duygular keşfetmenin coşkusunu fark ettim.

Ne sonsuz duygu var yaşayabileceğimiz, adı olmayan, ada ihtiyacı olmayan… Sürekli yeni duygular bulup seviniyorum. Belki de şimdiye kadar dinlemediğim yüreğimin sesini duyuyorum. Kalbimi açtım evrene… Şahane duygularla doldurdu içimi.

Büyümenin keyfine varıyorum. Demek doğruymuş, 35-40 kendini keşfetmeye başladığın yaşlarmış. Keşfettikçe şaşıyorum kendime, neler varmış içimde. Hayat bu yüzden sürüyor işte…