“ki” bağlacı ile “-ki” ekinin yazımları çoğunlukla karıştırılıyor.

Ayrı yazılan “ki” bağlacı, kendisinden gelen sözcüklere açıklayıcılık özelliği kazandırıyor:

“Öyle geç kaldı ki etkinliğin sonuna bile yetişemedik.”

“Fark ettim ki bu iş kolay değil.”

Ayrıca: Türk Dil Kurumunun verdiği ek bilgi için>>>

Bitişik yazılan “-ki” eki ise yer, kişi, olay, zaman ilgisi kuran sıfatlar ve zamirler üretir: Devamı

Zeki Müren’in bu nihavent bestesi ilhamım olmuştur çoğu zaman. İlk adının da payı var: “Beklenen Şarkı”. Şimdi onu dinleyerek yazıyorum. “Ruhuma” iyi geliyor.

Yok, bu bir “aşk” yazısı değil.  Düşüncelerim bambaşka… Sözcükler, onlara verdiğimiz anlamlar… Doğrusunu ararken kayboluşumuz.

O kadar çok sözcük var ki yeni bir anlam yükleyip benimsediğimiz. “Umarsız” mesela. “Umursamaz” demek olduğuna bahse girebilir pek çok kişi. Oysa umar “çare”dir, umarsız “çaresiz”. Devamı