Evimizin kapısı dar bir sokağa bakardı. Her gün o sokakta akşama kadar oyunlar oynardık. Karşı caddede bir kilise vardı. Bellerine kalın ipler bağlayan elbiseli amcalar görürdüm orada.

Babam,

“Şehre başka bir elbise giydirdiler,” dedi geçen akşam.

Devamı

Dedektifler kapımı çaldıklarında, güneş batalı çok olmuş, yeni ay ufuk çizgisinden görünmüştü.

Genç bir kadın ve kafası karışık genç bir adam. Kadının giysileri çok daha erkekçe; döpiyes ve gömlek, düz tabanlı şık ayakkabılar. Pembe ipek bir şal dolamıştı boynuna, aplikten düşen ışığın altında pırıltılar geziniyor; ceketin lacivertiyle uyumlu.

Devamı

Herkesin olanca hızıyla koşturduğu o gün, 195 santimliğin pantolon cebinden aniden düşüverdim yere. Plastik kılıfıma iliştirdiği minik notla birlikte. Kaldırımın kıyısına çarpıp olanca hızımla sekerek, karşıdaki paslı çöp tenekesinin yanına ilişiverdim. Telaşlı ve yorgundu o da herkes gibi, fark edemedi.

Yağmur kirli sokakları çamur deryasına çevirmişti. Böyleydi bu sokaklar. Paslı, puslu ve soğuk.

Devamı