Günün en çok bu saatlerini seviyorum. Çünkü bu saatlerde sen, beni bekliyorsun. Penceredeki çiçekleri suluyorsun beklerken. “Gece büyümüşler.” diyorsun içinden. Kafesteki deli kuşla sohbet ediyorsun gözlerini sokaktan ayırmadan, belki geçerim diye. Sizin sokaktan geçiyorsam vaktim yok demektir. Bakışıyoruz sadece. Ama ne bakışma. Gözlerinin içi gülüyor beni görünce, sokağın sonuna kadar ağzım kulaklarımda yürüyorum. Devamı