Sessizlik…
Yazan Kategori her şey
Sessizliğin içinde taşıdığı binlerce kelime… Hepsi üstüme geliyor, seçemiyorum… Belki de üç beş tanesi gerçek, bilmiyorum.
Boşluğun taşıdığı binlerce ihtimal. Aklım boşluğa kayıyor…
Mümkün değil mi, bana üç beş söz savurmak? Neden sessizlik? Neden?
son zamanlarda sessizlikten korkmayı öğrendim. seçilecek binlerce kelime varken susmak…. insanı çaresiz bırakmaktan başka nedir ki? neden sessizlik neden????????
Evet, insanı çaresiz bırakıyor, korkudan herhalde, korkudan…
Deneyimler aktarılmalı bence. Yani sessizlik nedenleri; suskunlar neden susuyor; ya da ne bileyim nasıl konuşmaya başladık falan. Gaye Dinçel “Korku” dedi. Nokta atışı diye bir laf vardır ya, işte bence öyle bir şey yaptı “korku” diyerek. Ama detay lazım, daha fazla detay, küçücük bir an bile olabilir, hatta olsun bile. Mesela biri çıksın ve şey desin, “Arkadaş, okuyorsunuz ama bu yetmez, gezmelisin. dokunmalısın en ağır geçen zamanlara dahi. uyuklamalı ve zaman zaman rezile bie dönmelisin, dışarıda kaybolmalısın vs” Yine de bence şu önemli sanırım: Bir insan, ya da zaman zaman bir insan tanımak… Öyle anlarda bir şeyler söyleme ve yazma isteği herhalde daha fazla artıyor. Ama çevre katılaştığında bir katrana dönüştüğünde sanırım bu çok zorlayıcı oluyor yazma açısından. Bilmiyorum. herhangi biri olarak sadece birşeyler söylemek istedim. Umarım deneyimler aktarılır da ilgi çekici şeylere tanık oluruz.