Kafamda bir kafa daha var. İçinde turistler kayıyor, olmuş mu sana Palandöken!* Palandöken kafası, kalabalık, dolu…

Dışarıdaki kafa ne işe yarıyor, onu sorguluyorum şimdi. Galiba içindekinin kılıfı, düşüp bir yerini kırmasın diye yapılmış. Yapılmış mı? Bunu hangi kafanın içindeki hangi beyin soruyor acaba? Kaç beyin var ki? Var mı?

Neyse ne… Sonuçta sallanıyor, kılıfına tosluyor. Komik bir kafa yani, biraz da deli. Biraz? Bir taşma isteği var kalbinde, sınırlarını aşma… Evet, kafanın kalbi var, duyguları var… Ne var?

* Bir Leyla ile Mecnun esprisidir.

Zaman zaman, belki de çoğu zaman saklanıyor bulutun arkasına. Karanlığa alışmaya çalışıyor gözlerim, alışamıyor. Çıkıyor bulutun arasından o güçlü ışık… Ona tutunup yüzüyorum gökyüzünde.

Biliyorum umut, hep varsın, gözlerimi açık tutsam iyi olacak…

“Nesini söyleyim canım efendim / Gayrı düzen tutmaz telimiz bizim” demiş Şarkışlalı Âşık Serdari, ta 19. yüzyılda. Hangi birini söyleyeyim? Hangi söz yeter bu hale, bu gidişe? Gayrı düzen tutmaz telimiz bizim.

“Sussan olmuyor, susmasan olmaz / Dil dursa hakim bey, tende can durmaz / Yazsan olmuyor, yazmasan olmaz…” der günümüz ozanı Sezen. Mehmet Erdem de güzel yorumlar.

“Fikrim firarda mapusa sığmaz…”