Atölyenin ikincisi de neşeyle geçti. Çocuklar kapağı kendi istedikleri gibi çizdiler.

“Kim Bu Konuşan?” kitabımın yeni kapakları ortaya çıktı böylece. Birbirinden renkli ve eğlenceli…

Erken bitirenler gitse de bu fotoğraf kaldı elimde. Var olun çocuklar!

Elindeki tahtadan oyma küçük kuşu havuza daldırdı, daireler çizdi. Rengârenk parıldadılar. Su, ilahi güzelliğine minnettar gibiydi. Altın buklelerini atarak başını sola çevirdi. “N’olur bir şeyler yapsan?” Dakikalardır süren sessizliği böyle bozulmuştu. Mahzun, yalnız, görkemli sessizliği.

“Bu onlar için bir armağan değil, biliyorsun. Bizimki gibi bir hayata uygun ruhları yok.” Z’nin sesinde her zamanki haşmetinden eser yoktu. “Ölüm de hayat gibi huzur veriyor onlara.” Gözlerini devirdi çocuk.

Devamı

Bu çevrimiçi atölyede çocuklar “Kim Bu Konuşan?” kitabımın kapağını tasarladılar. Birbirinden renkli çizimler çıktı ortaya.

Birlikte heyecanlandık, güldük, meraklandık. Şahane kapakları alkışladık.

Var olun çocuklar!