“Gözlerime inanamıyorum. Rüya gibi!” dediğimde arkamdan, sakin ve kalın bir ses “Eh, rüya sayılır” dedi ve sanki uçup gitti. Öyle kalabalık bir yerdeydim ki göremedim sesin sahibini. Boş verdim. Zaten söylediklerinin hiçbir önemi yoktu. Ne insan seliydi ama… Alıp götürdü beni hayallerime.

Devamı

Yeşildi, maviydi, sarıydı, karaydı gökten yağanlar. Bir tek o bildik renk yoktu ıslak saçlarına konanlar arasında.

Bu bir rüyaydı.

Farkındaydı.

Rüya olduğunun farkında olmak ne acayipti.

Bir sürü çiçek vardı. Renkleri yoktu. Devamı

Bu sonbaharın adındaki son mu bizi yıldıran? Korkuyla dolduran, kış korkusuyla. Korumaya aldıran bedeni ve ruhu…

Her algıya ne kadar hızlı tepki veriyoruz ve ne kadar çok şey algılıyoruz. Baş etmek kolay değil, at bilinçaltına. Sonra da silmek için uğraş rüyalarda.

Sistem kendini yeniliyor.