Üşüyorum…

Ayakkabımın tekini trene binerken düşürmeseydim, yol boyunca, yırtık çorabımdan özgürlüğüne kavuşmuş başparmağımı izlemek zorunda kalmazdım. Vagonun ahşap zeminindeki aralıklardan kar dışında bir şey göremiyorum. Soğuk her yerden giriyor ve canımızı acıtıyor. Vagona istiflenmiş kalabalığın nefesi bile soğuk artık.  Bu ağır koku, bizden önce taşınan hayvanlara ait sanırım. Şimdi sırada biz varız. Yüzlerce çocuk, çoğu hasta. Öksürük ve ağlama sesleri hiç dinmiyor. Devamı

Bu alıştırmayı yazı çizi atölyesinde uyguluyoruz. Başlangıcı ilginizi çeken bir öykünün devamını okumayın, kendiniz yazın. Yazarın üslubuna uymaya, öykünün bütünlüğünü sağlamaya dikkat edin. Yeni bir öykü yazmayacaksınız, yazarın yerine geçip onu tamamlayacaksınız.

Bitirdikten sonra bakın bakalım yazar ne yazmış. Seçtiği sözcükler neler, kurgunun ilerleyişi nasıl? Belki kendi kurgunuz daha fazla hoşunuza gider ya da tam tersi. Belki yazdıklarınızdan yola çıkarak yepyeni bir öyküye başlarsınız.

Bambaşka seçimlerin eşiğindeyim. Eldekiyle neler yapılabilir, bir görelim bundan böyle.

Bu sabah itibariyle erken uyanma kararı aldım dün gece. Ev, hâliyle biraz soğuk oluyor ama içimde güne uyanan ateş harlı mı harlı. Şöyle geçirdim mi sabahlığı üzerime, savurarak saçlarımı, erken mahmurluğu benden iyi bertaraf edeni olamaz. Bir de aynada kendime tebessümle bakışım var ki ah o gözler neler söyler de duyanı olmaz. Kadrim bilindi mi sanki? Sorusu da cevabı da doğrudan kirli sepetine. Devamı