Elimde poşetlerle pazardan oflaya puflaya gelirken nefeslenmek için yokuşun başındaki parka zor attım kendimi. Bu mis gibi bahar havasında bir iğde ağacının yanındaki bankı boş bulup oturabilmek ne büyük şanstı. Yeni açmış çiçeklerinin kokusunu içime çekip gözlerimi kapatarak kendimi huzura bırakmıştım ki tanıdık bir ses çalındı kulağıma. Rüya gördüğümü sanıp duruşumu bozmadım ama bir süre sonra bunun gerçek olduğunu fark ederek ürperdim. Gözlerimi açıp sesin geldiği yöne baktım ki ne göreyim! Devamı

Issızda son gecem. Yarın prangalarımı çıkarıp denize atacağım.

Herkesten nefret ediyorum. Benim ve dünyanın tüm prangalarını geride bıraktıklarıma takıp öyle gideceğim.

Sığındığım bu liman, birlikte yaşadığım tüm bu hayvanlar, meyve dolu ağaçlar… Özgürleşeyim derken bana yeni kelepçeler taktılar. Devamı

Bay Noksanbilmiş, bu soy ismini almadan önce adlı sanlı bir jeoloji mühendisiydi. Doğal madenler eşi benzeri görülmemiş bir tüketim yarışı sonucunda kuruyup gidince, Dünya’nın merkezine bir seyahat yaparak burada bulunan eriyik madenlerden yararlanma önerisini getiren de o olmuştu. Konferansların birinden diğerine koşuyordu. “Maden açlığı çekmemiz inanılmaz, hem de tam olarak koca bir rezervin üzerinde otururken” diyerek kalabalıkları ikna ediyordu çılgın önerisine. Devamı