− Ne yaptınız evladım?

− …

− Yanlış Evren Tozu torbalarını almışsınız! Daha onların içine Ş’leri eklememiştim. A’yla K bir arada olsa da yetmez, biliyorsunuz. Kaç defa anlattım. Ş’siz tozları yiyen insanoğlu bir daha hayatı boyunca aşkı bulamaz. Hadi bari koşun da Ş torbalarını da gariplere saçıp gelin, öğleden sonra derse devam ederiz. Bazı Ş’ler yerini bulur, birileri Ş’siz kalmamış olur. Böylece belki “Aşka inanmıyorum” diyenlerin sayısı azalır, “Aşk vardır” diyenler artar. Devamı

Ilık kış gününün bulutlu öğle sonrasıydı. Kentin kalabalığında kendi içlerine çekilmiş insanlar hızlı hızlı yürüyordu. Bu kadar çok köpek, gündüz vakti bu sokakta hiç görülmezdi. Tek tek yürüyenler, oturan adamın çevresini sarmış, köpek çetesine meraklı bir bakış atıp kaçar gibi uzaklaşıyordu. Sırtını kitapçıya verip bekleyen gençler, kaçamak gözlerle onlara bakıp kimin ne kadar korktuğunu ölçmeye çalışıyordu.

Derken bir sokak fotoğrafçısı, elindeki makineyi oturan adama doğrultup art arda deklanşöre basınca ortalık birden aydınlanıverdi. Devamı

Bakmayın öyle yüzüme. Ne dememi bekliyorsunuz? Çocuktuk, ne yaptığımızı bilemiyorduk mu demeliyim? Üzgünüm, kendimi kandırmayı bırakalı uzun zaman oluyor, farkında değil miydiniz? Siz zaten hiçbir şeyin farkında değilsiniz ki. Olmadınız hiçbir zaman. Olamadınız. Benimse o günden beri kulaklarım yalnızca bir sözcüğü duyuyor. Neden?

Ne şu ağaçta cilveleşen kuşların ne de rüzgârın sesini duyuyorum. Devamı